วอนสายลม พัดพาให้รักคืนมา
เหมือนเดินไปกลางป่า เธอคือ
หยดน้ำที่เย็นชื่นใจ
ทุกข์ที่มีบรรเทา
จะกี่ความเหงาก็ พลันจางหาย
คือการเดินทางด้วยใจฝ่าฟัน
ทุกๆวันยังมีจุดหมาย
ยังเดินก้าวไป เพราะใจเธอคือปลายทาง
อยากหยุดวันเวลาให้ฉัน
วอนสายลม พัดพาให้รักคืนมา
เหมือนเดินไปกลางป่า เธอคือ
หยดน้ำที่เย็นชื่นใจ
ทุกข์ที่มีบรรเทา
จะกี่ความเหงาก็ พลันจางหาย
คือการเดินทางด้วยใจฝ่าฟัน
ทุกๆวันยังมีจุดหมาย
ยังเดินก้าวไป เพราะใจเธอคือปลายทาง
อยากหยุดวันเวลาให้ฉัน
Editor: Rudolf Arnaud Soemolang
Sumber: Denpasar Update Dembuon.vn